به نام او

به نام نفس دهنده ای که یارای نفس کشیدن بدون او نیست...
و این بهانه ای است برای سخن گفتن با تو
همان سخنِ بی نیاز از بیان . اما نه از آن باب که شنونده ای نیست، بلکه چون شنیده ها شنیده شده و آنکه باید بشنود شنید.
دیگر جایی برای سخن نمانده؛ چون شاهد همان حاکم است.
چه فایده اگر کلام برای غیر تو؟!

همه هرچه داریم از توست

پس جانها همه فدای تو